CERBER (46)

BUKAN Mantu IDAMAN
Oleh : Oesman Ratmadja

EMPAT PULUH ENAM


         “Tapi, kite kagak usah mandi di laut, ye?” Kong Lihun langsung usil, eh, ngajuin usu.l
         “Soalnye," kate Kong Lihun nyang milih terus terang timbang cipoain anak sama manutunye.
"Babe kagak bisa berenang. Juga jangan sampe ninggalin babe. Kan, cilaka kalo babe kagak bisa pulang lantaran ketinggalan terus mau pulang malah nyasar “
         “Be, semisal babe ketinggal di tempat rame, kan tinggal cari taksi doang. Bilang aje minta anter ke Rumah Sakit Jiwe Grogol. Pasti sampe, be, “ kata Nurdin, ngeledek babenye
         “Lu jangan gitu dong same orangtue?  Gini-gini, gue, tuh takut beneran, tau. Di sane, kan rame. Kalo akhirnye kite bepencar, gue tepisah dari lu nyang asyik penganten baruan,  pastinye, kan, gue bisa nyasar. Orangtue kayak gue, tuh, mesti dimaklumin. Soalnye, dari dulu kagak pernah pegi jauh sendirian. Kan elu juge nyang repot,  kalo babe nyasar “
         “Kagak bakalan, deh, be. Kan, Nina ready ngedampingin babe terus,” Nina langsung ambil inisiatif ngejineken kekuatiran mertokunye. 
       Tentu aje di balik entu punya misi, naikin rating imej dirinye. Kan kalo ratingnye makin tinggi, hmmm... -lakinye sama sang mertoku pasti makin gampang diputer puter ame di balik balik..
         “Lu sih, emang ngarepin gue nyasar Din. Mestinye, lu conto dong, bini, lu. Die, siapnye malah ngedampingin gue. Jarang banget, tuh, ade mantu nyang kaya’bini lu !” kong Lihun nyang sebenernye kagak mau muji di depan Nina, ke ceplosan.
        Nina nyang emang ngarepin hal itu, melengos. Wajah cerianya sengaja yang nandain Nina kayak kesetrum hepi, lantaran sang mertoku udeh langsung nilai, diarahin ke arah Priok supaye Nurdin sama kong Lihun kagak tau 
         Nurdin nyang nyangka Nina meleng, langsung nginjek kaki babenye.  Brengseknye, kong Lihun nyang ngerasa kesakitan, ngambek. Bukan ngelindungi dirinye, segimane Nurdin ngelindungin babenye, waktu ngijek kaki Nurdin di kolong meja, waktu makan bareng same Nina Beler di rumah, di hari pertame mantunye dateng di rumah mertue
        “Babe kenape meringis kayak gitu?” tanye Nina, nyang keliatannye, serius betul  banget nguatirin mertuenye
        “Barusan, kaki gue diinjek sama laki lu “
        “Iiih, abang, iseng aje, deh, sama babe. Ka lo ntarnye bengkak, siape nyang bisa bawa ke rumah sakit? Kan mulain besok, abang udeh di nes ke luar kote ?”
        “Kan ada Lu, Nina. Mantu gue nyang bae”
        “Saye kan, kagak kuat ngegendong babe. Kecuali, babe mau dianter ke rumah sakit pake teksi “
         “Gue kagak mau kalo pake teksi. Kan, enakan digendong. Mantep tau, kalo mertue di gendong sama mantu nyang sayang same mer tuenye “
         “Be..jangan manja gitu, kenape? Diinjek sebentaran aje, sakitnye pake lama. Lagian, kan , Udin kagak sengaja, be “
         Kong Lihun nyang sebenarnya kepengen manfaatin suasane buat nikmatin kebersamaan, cembetut. Tapi, sembari bergerak ke mobil. Ni na sibuk masukin bekel nyang udeh disiapin, meski ngedadak. Nyang paling kagak boleh dilupain, jangan sampe termos isi aer panas, ko pi, gelas, gula ples  sendok, ketinggalan
       Nina bener-bener ngedampingin mertuanye Bikin engkong Lihun tenang. Beliau jadi kagak ngerase kuatir tepisah dari anak-mantunye, mes ki pengunjung  Taman Kenyataan Jangan Am brol, membludak.
       Kong Lihun kagak berani naik Nora-Nora sampe dua kali. Begitu juga fasilitas lainnya, nyang bikin die ngejerit-jerit kayak anak kecil. Tapi, selama berada di Dunia Bau Terasi, Kong Lihun ngerasa asyik.
       Sebab, baru kali ini, kong Lihun rekreasi ke Ancol. Baru bisa ke tempat rekreasi paling top di Betawi,  setelah punya mantu. Mantunya di pelupuk mata. Namanye, Nina Beler, nyang terus ngedampingi kong Lihun, nyang akhirnye bisa duduk di bebatuan di tepian pantai Taman Kenyataan Jangan Ambrol.


Bersambung………..


0 Response to "CERBER (46)"